Σκόπελος: Αξιοθέατα & Ιστορία

Αξιοθέατα στη Σκόπελο

Ο βασιλικός τάφος του Στάφυλου: Σε απόσταση 4 χλμ από την πόλη, σε έναν μαγευτικό όρμο, έχει ανακαλυφθεί ο τάφος του μυθικού βασιλιά Στάφυλου, με το πολύτιμο σπαθί του, χαρακτηριστικό δείγμα μυκηναϊκής τέχνης, που εκτίθεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών.

Τα "Σεντούκια": Πάνω στο βουνό της Καρυάς, βρίσκονται τα «Σεντούκια», τρεις αρχαίοι λαξευτοί τάφοι στο βράχο, που σύμφωνα με την παράδοση κρύβουν πολλά μυστικά.

Το Ασκληπιείο: Ανάμεσα στα σημαντικά ιερά της πόλης περιλαμβάνεται το Ασκληπιείο (4ος αι. π.Χ.), στη νότια πλευρά του κόλπου της Σκοπέλου, στη θέση «Λιβάδι - Αμπελική».

Το βυζαντινό τείχος: Σώζεται σε ερειπιώδη κατάσταση στο βόρειο και υψηλότερο σημείο της πόλης, όπως και στα ανατολικά, κοντά στο ναό του Ευαγγελισμού. Αντικατέστησε τον αρχαίο οχυρωματικό περίβολο και δέχτηκε επισκευές κατά τη διάρκεια της Ενετοκρατίας.

Βυζαντινά μοναστήρια, εκκλησίες, ξωκλήσια: Στη Σκόπελο βρίθει το θρησκευτικό στοιχείο. Υπάρχουν συνολικά 360 τόποι προσκυνήματος, από τους οποίους περίπου 123 φιλοξενούνται μέσα στη δαιδαλώδη πολιτεία της Σκοπέλου. Οπωσδήποτε θα πρέπει να επισκεφτείτε:

• Μοναστήρι του Αγίου Ρηγίνου, του πολιούχου και προστάτη του νησιού, που βρίσκεται 2 χλμ. βορειοδυτικά της πόλης της Σκοπέλου. Στην αυλή του μοναστηριού υπάρχει ο τάφος του Αγίου Ρηγίνου σε μικρή σαρκοφάγο.
• Mοναστήρι της Ευαγγελίστριας (1712) με φρουριακή αρχιτεκτονική. Ανήκει στη μονή Ξηροποτάμου του Αγίου Όρους. Θα θαυμάσετε αξιόλογες παλιές εικόνες του 14ου αιώνα και το επικαλυμμένο με φύλλα χρυσού τέμπλο.
• Μονή της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα, χτίστηκε το 16ο – 17ο αιώνα και είναι μετόχι της Μονής Ξενοφώντος του Άθως,
• Μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου, ανακαινίστηκε το 1721 από τον Ιερομόναχο Φιλάρετο. Το ξυλόγλυπτο, επίχρυσο τέμπλο του έχει πλούσιο φυτικό και ζωικό διάκοσμο και αποτελείται από δυο κομμάτια, του 14ου και του 18ου αιώνα, ενώ οι τοιχογραφίες του είναι του 14ου-15ου αιώνα.
• Μονή της Αγίας Βαρβάρας, η πιο παλιά Μονή της Σκοπέλου, πρέπει να χτίστηκε το 1648.
• Μοναστήρι της Παναγίας της Λιβαδιώτισσας, παλιό μετόχι της Αγίας Αικατερίνης του Σινά, όπου βρίσκεται η θαυματουργή εικόνα της Ζωοδόχου Πηγής.
• Μονή του Αγίου Ταξιάρχου στη Γλώσσα, με παλαιοχριστιανικό ναό του 672 μ.Χ.
• Μονή του Αϊ-Γιάννη στο Καστρί, πάνω σε έναν τεράστιο βράχο μέσα στη θάλασσα, στην οποία οδηγούν 200 σκαλοπατάκια σκαλισμένα στο βράχο.
• Ν. του Αγίου Αθανασίου, ψηλά στο κάστρο, μονόκλιτη βασιλική που οικοδομήθηκε πάνω σε ερείπια αρχαίου ναού της Αθηνάς, με τοιχογραφίες του 17ου αιώνα.
• Ν. της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, με πανέμορφο ξυλόγλυπτο τέμπλο του 1683
• Ν. του Ευαγγελισμού (με τέμπλο του 1669),
• Ν. της Ζωοδόχου Πηγής, όπου φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ.
• Ν. της Γεννήσεως του Χριστού (Μητροπολιτικός ναός), όπου θα θαυμάσετε ένα τέμπλο μοναδικής τέχνης και αξίας με τις μορφές των προφητών και των Αποστόλων που επιχρυσώθηκε το 1762.
• Ν. του Αγίου Γεωργίου όπου ξεχωρίζουν το στρωμένο με χαλίκι δάπεδο και οι πολλές μεταβυζαντινές εικόνες.
• Εκκλησάκι της Παναγίτσας του Πύργου, στο βόρειο τμήμα της πόλης, που δεσπόζει χτισμένο ψηλά στο βράχο, με ενδιαφέρον ξυλοσκάλιστο τέμπλο του 17ου αιώνα, πλαισιωμένο από τρεις σειρές με εικόνες και το γραφικό μονόκλιτο ναΐσκο που βρίσκεται δίπλα της.
• Ν. του Αγ. Μιχαήλ Συνάδων με εξαίρετο τέμπλο, παλιές εικόνες, πέντε εντοιχισμένες ρωμαϊκές σαρκοφάγους και μια εντοιχισμένη επιγραφή του 2ου αιώνα π.Χ.
• Επισκοπή Σκοπέλου, με μονόκλιτη βασιλική, που την περιβάλλουν ενετικά τείχη. Θεμελιώθηκε τον 16ο-17ο αιώνα, πάνω στα ερείπια τρίκλινης Βυζαντινής Βασιλικής, που και αυτή με την σειρά της είχε χτιστεί πάνω στα ερείπια παλαιοχριστιανικού ναού.

Λαογραφικό Μουσείο: Σε ένα αναπαλαιωμένο διώροφο σπίτι της χώρας φιλοξενείται μια πλούσια συλλογή από αντικείμενα λαϊκής τέχνης που περιλαμβάνει οικιακά σκεύη, χειροποίητα έπιπλα, παραδοσιακές φορεσιές, λεπτοδουλεμένα εργόχειρα και παλιές φωτογραφίες της περιοχής.

Σκόπελος: Ιστορία

Η Σκόπελος ως την αρχαϊκή εποχή ήταν γνωστή ως «Πεπάρηθος», αφού -σύμφωνα με τη μυθολογία- ο μινωίτης Πεπάρηθος, γιος του Διονύσου και της Αριάδνης, αποίκησε πρώτος το νησί κατά την περίοδο της μινωικής θαλασσοκρατίας. Κατ’ άλλη εκδοχή πρώτος οικιστής ήταν ο αδελφός του Στάφυλος, που κατέπλευσε στο νότιο όρμο του νησιού και βασίλευσε στη συνέχεια, όπου ανακαλύφθηκε κι ο τάφος του.

Ωστόσο από το 2ο αι. π.Χ. υιοθετείται η σημερινή ονομασία «Σκόπελος» από τον Πτολεμαίο και τον Ιεροκλή, μάλλον εξαιτίας των απόκρημων ακτών του βορειο-ανατολικού τμήματος του νησιού.

Στους αρχαϊκούς χρόνους η Σκόπελος αποικίζεται από τους Χαλκιδείς και γνωρίζει μεγάλη ακμή από το τέλος του 6ου αι. και ως τις αρχές του 5ου αι. π.Χ.

Στα βυζαντινά χρόνια διαδίδεται ο χριστιανισμός με εξέχουσα μορφή τον 4ο αι. μ.Χ. τον επίσκοπο Ρηγίνο, που έλαβε μέρος στην Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας και θανατώθηκε το 363 κατά τη διάρκεια των διωγμών του αυτοκράτορα Ιουλιανού. Ο Ρηγίνος ανακηρύχθηκε άγιος και λίγο αργότερα ιδρύθηκε προς τιμήν του παλαιοχριστιανική βασιλική που βρίσκεται τρία χιλιόμετρα νότια της πόλης. Σύμφωνα με επιγραφή ο σημερινός ναός κτίστηκε το 1728, μάλλον στα ερείπια παλαιότερης, βυζαντινής μονής. Στην αυλή του μοναστηριού υπάρχει η σαρκοφάγος του Αγίου Ρηγίνου.